Julianapark

Watersculptuur/fontein – Ger Janssen

De Fontein, die een prominente plek inneemt in het Julianapark, is een creatie van kunstenaar Ger Janssen. Hij is opgebouwd uit een driehoekige waterpartij van 10 meter doorsnee. In het midden staan 3 waterspuwende vissen en op de randen van het waterbassin zijn 18 spuitende vissenkopjes geplaatst, centraal in het midden is er een verticaal omhoog spuitende waterstraal.

Voor veel parkbezoekers, jong en oud, is de fontein meer dan een kunstwerk; het is een echte trekpleister. Op de in een cirkelvorm rondom de fontein geplaatste banken zijn bij goed weer dan ook vrijwel altijd mensen te vinden. De jeugd is er voor de waterpret, ouderen hebben plezier aan het waterspel van de fontein.

De kunstenaar: Ger Janssen

Kenmerkend voor het werk van de Venlose kunstenaar Ger Janssen is diversiteit. Na zijn opleiding aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht, en een uitstapje naar de reclamewereld, koos hij voor zichzelf en gaf zijn fantasie de absolute vrijheid.

Na lange tijd als illustrator werkzaam geweest te zijn, werd Janssen de gelegenheid geboden een bronzen beeld te ontwerpen voor de Dominicanenkerk (nu Domani) in Venlo. Vanaf die tijd is het leeuwendeel van zijn werkzaamheden het vervaardigen van sculpturen in brons.

De beelden spreken voor zich, het is de mens in het algemeen die Janssen inspireert in zijn beweging en in zijn mimiek. Gevoelens worden tastbaar in een houding, emoties liggen gevangen in een simpel gebaar. Janssen ontwierp onder meer ook kunstwerken voor het ‘köpkes-hek’ in de Keizerstraat.

Het Julianapark

Een groepje mannen dat petanque speelt, spelende jeugd, mensen luierend in de schaduw van een boom of die zittend op een bank een boek lezen. Zodra het een beetje goed weer wordt is het Julianapark een plek van samenkomst. Bijvoorbeeld ook tijdens de festivals die er in de zomermaanden plaatsvinden, zoals het culinaire event Lekker Venlo, dance event Stereo Sunday en het inmiddels vermaarde Zomerparkfeest.

Wat nu het Julianapark heet grenst aan de Keulsepoort, de plek waar ooit een van de vier stadspoorten in de Venlose vestingwerken stond. Net buiten die Keulsepoort lag tot in de negentiende een locatie die de Elyseese Velden werd genoemd. Vervolgens kwam er, vanaf 1875, het rangeerterrein van de Köln-Mindener Bahn, een internationale spoorwegverbinding tussen Hamburg en Parijs met een stop in Venlo. De weg ten westen van het park heette in die periode daarom Hamburgersingel. Na de oorlog veranderde dat in Deken van Oppensingel, naar deken Jules van Oppen, die in de oorlog als verzetsstrijder in Kamp Vught overleed.

Door Venlonaren werd en wordt de weg overigens ook Ponywaeg genoemd. Daar zouden twee verklaring voor zijn. In het verlengde van de weg lag vroeger de Pope fabriek. De jongedames die daar werkten lieten als eersten in Venlo hun haren in Pony-model knippen. De tweede verklaring is dat de huzaren – tussen 1816 en 1913 in Venlo gelegerd – op de Hamburgersingel hun paarden uitlieten.

In het Julianapark opende in 1971 museum van Bommel van Dam haar deuren, tegenwoordig even verderop gevestigd in het voormalige postkantoor aan de Keulsepoort. Sinds 2000 maakt ook het Limburgs Museum onderdeel van het park uit. Na het vertrek van van Bommel van Dam vestigde zich Foodhall MOUT in het ingrijpend verbouwde museumgebouw.

In het Julianapark staan diverse kunstwerken en eveneens enkele onderdelen van de voormalige vestingmuren, waarvan een deel ook ondergronds behouden is.