Prinsessesingel

Tango – Fons Schobbers

 Tango is een felrode sculptuur van staal, felrood, tien meter hoog en 24 ton zwaar. Het rood staat voor de passie van een tangodans die door het kunstwerk wordt verbeeld. Op het eerste oog eenvoudig maar tegelijkertijd blijft Tango de kijker verrassen. Onder meer omdat het sculptuur er vanuit wisselende gezichtspunten steeds anders uitziet.

Tango, gemaakt in opdracht van de Scheuten Foundation, de gemeente Venlo en de provincie Limburg, bestaat uit twee delen, een U-vorm en de scherpe punt. Beide delen zijn ter plekke met de grootst mogelijke precisie in elkaar geschoven.

Het verhaal van Tango is niet compleet zonder ook diens voorganger op diezelfde plek te vermelden, Sfinx. Eveneens een kunstwerk van Fons Schobbers, opgebouwd uit 600 glazen platen van elk 10 millimeter dikte, laag voor laag. De platen waren aan elkaar bevestigd met een zelfklevende uv-bestendige folie, die speciaal hiervoor ontworpen was.

Geplaatst in oktober 2013 en bedoeld als een metaforische beschermer van de stad, evenals de even verderop staande Wachters en de Krijger. Die functie zal de sculptuur niet lang vervullen want al na enkelen weken beginnen er barsten in te verschijnen, als gevolg van de werking van het glas. Enkele maanden later wordt Sfinx uit veiligheidsoverwegingen alweer afgebroken. Door een grote kraan met een beitelpunt, gelijkend op het puntig element in Tango. Daarmee blijft de herinnering aan Sfinx bestaan.

De Kunstenaar: Fons Schobbers

 Fons Schobbers (Venlo, 1947) begon zijn carrière als zelfstandig kunstenaar in 1974. Als kind wist hij al dat hij een doener en een maker was. Uiteindelijk ging hij dan ook naar de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven waar hij zich na een onzeker begin steeds meer op zijn plek voelde. Sinds 1982 wonen Schobbers en zijn vrouw Liesbeth een groot deel van het voormalige klooster Mariadal in Venlo. Ze steken veel tijd in de restauratie van het gebouw en verbouwen de kapel tot atelier en woning. Het tweetal reist veel, onder meer ieder jaar naar Italië. Inspiratie haalt Schobbers onder meer uit reizen naar het Asmat-gebied, in West Papua, waar hij al als kind door gefascineerd was. De leefwijze, maar vooral de beelden en schilden die de kunstenaars van de Asmat-bevolking maakten en maken fascineren hem. Daarnaast wordt hij geïnspireerd door kunstenaars als Moore, Brancusie, Arp, Calder en Kapoor, makers van monumentaal grote werken, iets wat ook Schobbers ambitie is: “In monumentale formaten zie je vaak de werkelijke krachten van een sculptuur.”

Het havengebied (1)

 Tango staat in het Venlose havengebied, tegenwoordig Maasboulevard genoemd. Nu een plek van recreatie, vroeger belangrijk voor de Venlose economie, net als de rivier de Maas zelf. Al in de middeleeuwen was Venlo een overslagplaats van goederen. Laden en lossen gebeurde lange tijd aan de verderop gelegen Maaskade, ter hoogte van de Bolwaterstraat. Nadat in 1828 de Zuid-Willemsvaart was geopend, kreeg de scheepvaart op de Maas te kampen met een flinke terugslag. Om die een impuls te geven werd in 1837 begonnen met de haven waarvan nu nog de contouren zichtbaar zijn. In 1904 werd besloten een nieuwe aanlegplaats aan te leggen met zowel een lage als een hoge loswal zodat binnenschepen bij iedere waterstand konden worden gelost.

Ook na de Tweede Wereld oorlog was de stadshaven nog enkele decennia in gebruik. Dat veranderde met de komst van de industrieterreinen rondom de stad en de industriële haven die daar werd aangelegd. Het gebied lag er sinds de jaren zeventig verloederd bij, tot de plannen voor de Maasboulevard, ontsproten in de jaren negentig, werden uitgevoerd. In september volgde de officiële opening van het gebied waar na de transformatie een nieuwe winkelstraat, een horeca aan het water, een stadspark en passantenhaven zijn te vinden.

De oude haven in 1969, links de Kop van de Weerd (Foto: Gemeentearchief Venlo)